Epicuro scriptum est et ab antiquis, ad arbitrium suum scribere? Quis enim potest istis, quae te, ut ais, delectant, brevibus et acutis auditis de sententia decedere? Ego autem existimo, si honestum esse aliquid ostendero, quod sit ipsum vi sua propter seque expetendum, iacere vestra omnia. Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris.

Quae si a vobis talia dicerentur, qualibus Caius Marius uti poterat, ut expulsus, egens, in palude demersus tropaeorum recordatione levaret dolorem suum, audirem et plane probarem.

Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium.

Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. In primo enim ortu inest teneritas ac mollitia quaedam, ut nec res videre optimas nec agere possint. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens.

Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Qui si ea, quae dicit, ita sentiret, ut verba significant, quid inter eum et vel Pyrrhonem vel Aristonem interesset?

Comprehensum, quod cognitum non habet? Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Qui cum praetor quaestionem inter sicarios exercuisset, ita aperte cepit pecunias ob rem iudicandam, ut anno proximo P. Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum.

Ex quo illud efficitur

qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.

Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt,

In Aristonem incidunt

Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Itaque non discedit ab eorum curatione, quibus praeposita vitam omnem debet gubernare, ut mirari satis istorum inconstantiam non possim. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Eaedem res maneant alio modo.